W CZYM MOŻEMY CI DZISIAJ POMÓC?

Papier fotograficzny to papier światłoczuły. Pokryty jest warstwą specjalnej emulsji z halogenkami srebra, która potrafi „wyłapywać” padające na nią światło. Taki naświetlony papier zostaje następnie poddany wywołaniu i przetworzeniu na obraz dzięki oddziaływaniu odpowiednich związków chemicznych.

Pamiętasz może dawne czasy, kiedy to fotografie były wywoływane w ciemni z małych rolek filmu? Wszystko zależało od światła. Błonę negatywową wystawiano na działanie światła, a zarejestrowane na niej obrazy były rzucane na papier fotograficzny i „drukowane” w postaci odbitek pozytywowych. Na początku zdjęcia były tylko czarno-białe, później zaś pojawiły się kolory. Nasza emulsja halogenosrebrowa początek swój bierze właśnie z tej historii. Jest ona światłoczuła i pozwala wywołać obraz na papierze. Dzisiaj drukujemy z obrazów cyfrowych (choć wciąż możliwe jest wywoływanie zdjęć z analogowych błon negatywowych). Jednakże sam proces wcale zbyt mocno się nie zmienił.

Jest to inna nazwa papieru fotograficznego. Oznacza wydruk/odbitkę chromogeniczną.

Papier fotograficzny zbudowany jest z siedmiu warstw. Podstawę stanowi warstwa papieru wodoodpornego. Potem następują trzy warstwy światłoczułe wraz z warstwami pośrednimi. Pierwsza jest to warstwa niebieskoczuła i daje ona kolor żółty, po niej następuje warstwa pośrednia. Następnie mamy warstwę reagującą na światło zielone (dającą w efekcie barwę magenty) oraz kolejną warstwę pośrednią. Nad nimi znajduje się warstwa czerwonoczuła, która tworzy barwę cyjanową. Po niej następuje ostatnia warstwa pośrednia oraz warstwa ochronna na wierzchu.

Papier fotograficzny to papier pokryty warstwą emulsji światłoczułej. Gdy kryształki halogenków srebra zostaną wystawione na działanie promieni świetlnych w systemie ekspozycji RGB wykorzystującej reakcję substancji zawartych w papierze fotograficznym na światło, tworzy się obraz utajony. Następnie papier fotograficzny poddany zostaje procesowi chemicznemu przy użyciu wywoływacza, który utrwala obraz na papierze, zaś emulsja zostaje wypłukana z jego powierzchni.

Papier fotograficzny posiada wiele nazw, które pozostają w użyciu: odbitka/wydruk halogenosrebrowy, odbitka/wydruk typu C, papier kolorowy, wydruki Lambda lub Lighjet (nazwa ta odnosi się do urządzenia, nie do papieru). Wszystkie one odnoszą się do tego samego papieru fotograficznego.

Niewielka ilość żelatyny jest używana we wszystkich filmach i papierach fotograficznych. Stosowana przez nas żelatyna jest produktem ubocznym przemysłu rolniczego. Niewielkie ilości żelatyny od dawna stanowią ważny element fotografii filmowej i druku fotograficznego. Żelatynę stosuje się na dwa sposoby. Służy do łączenia cienkich warstw światłoczułych filmu fotograficznego, a także do łączenia kryształów halogenków srebra w emulsji, dzięki czemu papier fotograficzny może utrzymać obraz.

Jak wspomnieliśmy w sekcji “Troszczymy się”, nieustannie badamy sposoby wzrostu w obszarze zrównoważonego rozwoju. Oto, co obecnie możemy stwierdzić w odniesieniu do spółki Fujifilm Manufacturing Europe B.V.:

Odnawialne źródła energii

Dysponujemy obecnie 5 turbinami wiatrowymi na terenie zakładu Fujifilm Manufacturing w Tilburgu. Dostarczają one 30% wykorzystywanej energii elektrycznej. Pozostała część energii pochodzi z dedykowanej farmy wiatrowej, co oznacza 100% energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych.

Cele 

Ograniczenie ilości odpadów generowanych przez Grupę Fujifilm o 30% do roku obrotowego 2030 (w porównaniu z ilością odpadów generowaną w roku obrotowym 2013).
Ograniczenie o 30% zużycia wody na potrzeby produkcyjne przez Grupę Fujifilm do roku obrotowego 2030 (w porównaniu z zużyciem zarejestrowanym w roku obrotowym 2013).
Ograniczenie emisji dwutlenku węgla przez Grupę Fujifilm o 45% do roku obrotowego 2030 (w porównaniu z poziomem emisji zarejestrowanym w roku obrotowym 2013).

Plany
1. Odpady
a.  Ograniczenie odpadów w procesach produkcyjnych
b. Stworzenie lepszych warunków recyklingu poprzez tworzenie monomateriałowych strumieni odpadów. Należy przy tym zaznaczyć, że spółka Fujifilm Manufacturing od lat standardowo stosuje zasady recyklingu monomateriałowych strumieni odpadów.

2. Woda
Trwają prace badawcze mające na celu:
a. Ograniczenie zużycia wody studziennej
b. wtórne wykorzystanie ścieków po ich oczyszczeniu przez „zakład oczyszczania ścieków”

3. Trwające prace badawcze
a. Ograniczenie zużycia energii (na przykład wykorzystanie pomp ciepła zamiast pary wodnej)
b. Elektryfikacja (przejście z zasilania gazowego na elektryczne)
c. Wykorzystanie paliw niekopalnych (w dłuższej perspektywie czasowej)

4. Wraz z certyfikacją ISO14001 wprowadzona została zasada perspektywy cyklu życiowego (oznaczającą spostrzeganie zrównoważonego rozwoju w kontekście całego łańcucha wartości)

Papier fotograficzny Fujifilm nie zawiera chloru cząsteczkowego (ECF)

Ponieważ leży to w naszym własnym interesie oraz z uwagi na naszą dbałość o maksymalne bezpieczeństwo produktów i dostaw, bardzo poważnie traktujemy nasze obowiązki informacyjne. Przestrzegamy prawodawstwa Unii Europejskiej i w naszej produkcji nie wykorzystujemy materiałów/składników wpisanych na czarną listę.

Poniżej przedstawiamy informacje techniczne na temat substancji chemicznych, które Fujifilm wykorzystuje do produkcji papieru fotograficznego, zaś laboratoria fotograficzne do wywoływania odbitek.

W skrócie, niektóre substancje chemiczne są niezbędne do produkcji papieru fotograficznego. Jednak nie znajdują się one (lub znajdują się w śladowych ilościach) w wywołanej odbitce fotograficznej. Wart podkreślenia jest obowiązek zapewnienia poprawnego recyklingu zarówno srebra, jak i innych substancji chemicznych przez laboratoria fotograficzne.

Sole halogenków srebra, takie jak kryształki chlorku srebra, bromku srebra i jodku srebra są najważniejszymi składnikami fotograficznego papieru światłoczułego. Substancje te absorbują energię podczas ekspozycji na światło. Ponadto służą one jako (tymczasowe) magazyny energii między etapami naświetlenia i wywołania. To miejsce magazynowania zwane jest obrazem utajonym i stanowi je metaliczne srebro. Podczas procesu wywoływania zachodzi reakcja chemiczna między obrazem utajonym i wywoływaczem, w wyniku której utrwalany jest obraz utajony, a z kryształów halogenków srebra uwolnione zostaje metaliczne srebro. Jednocześnie, produkt reakcji wywoływacza reaguje ze składnikiem barwiącym, tworząc barwę. Środek barwiący i sam barwnik rozpuszczają się jedynie w fazie olejowej i nie rozpuszczają się w wodzie.

Srebro metaliczne i nie naświetlone kryształy srebra zostają rozpuszczone w drugim etapie procesu – utrwalaniu odbielaczem. Po etapach utrwalania odbielaczem i płukania na papierze pozostają jedynie śladowe ilości srebra. Jego ilość na papierze fotograficznym jest mniejsza niż 5 mg/m2.

W kąpieli odbielająco-utrwalającej znajdują się spore ilości srebra. W zależności od rodzaju papieru i stopnia uzupełniania, ilość ta może wynosić od 3 do 7 g/l. Nie tylko ze względu na środowisko naturalne, ale i z powodów ekonomicznych warto to srebro odzyskać.

W celu uzyskania korzystnej wydajności konwersji z wystawienia na działanie promieni świetlnych na magazynowanie energii w kryształach, wykorzystuje się w nich ograniczone ilości domieszek metali, takich jak złoto i rod. One również są wypłukiwane na etapie utrwalania wybielaczem i nie znajdują się w wywołanej odbitce.

Środek barwiący i barwnik są rozpuszczalne w fazie olejowej i nie mogą zostać usunięte na etapie płukania. Jest to podstawowa przyczyna tego, że obrazy wydrukowane na prawdziwym papierze fotograficznym są wodoodporne w przeciwieństwie do systemów druku atramentowego.

Istotne jest, aby odpowiednio przygotować zdjęcie przed zamówieniem odbitek. W celu zapewnienia, że wszystko zostało poprawnie przygotowane, prosimy zapoznać się z wymaganiami zamieszczonymi bezpośrednio na stronie danego laboratorium fotograficznego. Poszczególne laboratoria często publikują swoje własne wymagania dotyczące przesyłanych plików graficznych i w niektórych przypadkach mogą różnić się nieco od informacji, które zamieszczamy tutaj.

Kilka ogólnych zasad, o których należy pamiętać:

1. Należy zawsze przesyłać oryginalne pliki. Nie należy ich kompresować.
2. Pliki powinny być zapisane w formacie JPEG (niektóre laboratoria fotograficzne akceptują pliki w formatach TIF i PDF)
3. Wymagana rozdzielczość to 300 PPI (pikseli na cal) lub DPI (punktów na cal).
4. Pliki należy zapisać w przestrzeni barwnej RGB 8-bit.

Dla zapewnienia najlepszych rezultatów, rozdzielczość plików powinna być na poziomie 300 DPI (punktów na cal).

Przy przygotowywaniu zdjęć do wywołania należy je zapisać jako pliki formatu JPEG w przestrzeni barwnej RGB.

Każdy rodzaj papieru może opowiedzieć tę samą historię nieco inaczej. Zależnie od tego, co obraz będzie prezentował – gładkie lustro wody, czy surowy krajobraz – do reprodukcji odpowiedni będzie inny rodzaj papieru.

Należy przy tym pamiętać, że nie wszystkie laboratoria fotograficzne oferują wszystkie rodzaje papieru fotograficznego z asortymentu Fujifilm. Może się zdarzyć, że papier, który został wybrany, nie będzie akurat dostępny w najbliższym laboratorium fotograficznym.

W skrócie: druk typu C wykorzystuje papier fotograficzny do stworzenia odbitki. Z kolei do wydruków/odbitek Giclée stosowany jest papier do drukarek atramentowych.

Istnieje wiele czynników wpływających na trwałość odbitki, jak na przykład rodzaj i intensywność światła, czas wystawienia na jego działanie (wysokiej jakości oświetlenie LED), warunki przechowywania. Zdjęcie wydrukowane na papierze fotograficznym wystawione na działanie światła dziennego zachowa trwałość przez około 40 lat. Przechowywane w ciemności i odpowiednich warunkach może przetrwać nawet 80 lat. Wyjątkiem od tej reguły jest papier MAXIMA – jego trwałość przy świetle dziennym wynosi 70 lat.

W celu zachowania odbitek w najlepszym stanie przez jak najdłuższy czas, warto pamiętać o kilku sprawach:
– Odbitki powinny być przechowywane w chłodnym i suchym miejscu, przy czym brak wilgoci jest najważniejszy.
– Brak dużych wahań temperatury otoczenia.
– Ciemne miejsce.
– Nie należy przechowywać odbitek na najniższych półkach. Jeśli dojdzie do zalania, na podłodze może znaleźć się woda, a odbitki mogą ulec uszkodzeniu.

Termin “ciągła tonacja” oznacza, że wywołana odbitka charakteryzuje się płynnym przechodzeniem barw z jednej w drugą pomiędzy oddzielnymi „pikselami” zdjęcia. Obrazy fotograficzne o ciągłej tonacji uzyskane na podłożu halogenosrebrowym cechują się nieskończonym zakresem barwowym w ramach bardzo obszernej przestrzeni barw, bez widocznych plamek rastra. Powstają one w wyniku procesu mokrej chemii wykorzystującego wpływ promieni świetlnych na substancje zawarte w papierze fotograficznym, co pozwala na osiągnięcie niezwykle wyrazistych obrazów. Przekłada się to na bardziej realistyczny wygląd odbitki w porównaniu z drukiem atramentowym (krople tuszu) czy druk offsetowy (raster).

Lay-flat to termin określający rodzaj oprawy albumu fotograficznego (fotoksiążki). Karty albumu w oprawie lay-flat po otwarciu leżą zupełnie płasko, przy czym przerwa między sąsiadującymi stronami jest niewidoczna. Widoczne są wszystkie elementy sfotografowanej sceny. Można w ten sposób zobaczyć kompletną odbitkę (np. w formie panoramy). Pośrodku widoczne będzie jedynie płytkie wklęśnięcie.

Przestrzeń RGB (ang.: red, green, blue; pol.: czerwony, zielony, niebieski) to standard w fotografii i obejmuje wszystkie barwy – w zróżnicowanych proporcjach – potrzebne do uzyskania dowolnego koloru w widzialnym spektrum.

CMYK odnosi się do czterech barw atramentów wykorzystywanych w standardowym czterokolorowym procesie druku (ang.: cyan, magenta, yellow, black; pol.: cyjan, magenta, żółty, czarny). Litera K w skrótowcu CMYK może oznaczać „Key colour”, czyli kolor kluczowy lub płyta kluczowa. O płycie kluczowej zwykło się mówić, że dodaje szczegółów wydrukowanemu obrazowi. Jest to prawdą o tyle, że płyta czarna w czterokolorowym procesie druku podnosi kontrast i zwiększa szczegółowość.

Ty jednak nie musisz się o to martwić. Po prostu zapisuj pliki ze swoimi zdjęciami w przestrzeni RGB (ponieważ przestrzeń RGB jest bogatsza kolorystycznie w porównaniu z CMYK) i w przypadku wydruków offsetowych drukarnia i tak przeprowadzi separację barwną każdego pliku przed wydrukowaniem.

Termin ten oznacza, że Twój plik RGB zostanie przekonwertowany z oryginalnej przestrzeni barw (tj. sRGB lub Adobe RGB) na dedykowany profil barwny urządzenia drukarskiego. Zwie się to również zarządzaniem kolorem. Zarządzanie kolorem używane jest do optymalizacji wydruku w celu uzyskania dokładniejszej reprodukcji kolorów.